Χύτρα, συγκολλημένη από πολλά θραύσματα και συμπληρωμένη. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ III της οικίας Λ.

Έχει στρογγυλεμένο πυθμένα και σώμα με τοιχώματα που συγκλίνουν προς τα πάνω. Το χείλος στρέφεται προς έξω και στην εξωτερική του περιφέρεια σχηματίζεται αυλάκωση και λεπτός δακτύλιος. Η κάθετη, στριφτή λαβή ξεκινά από τον ώμο του αγγείου και καταλήγει στο χείλος.

Οι χύτρες αυτού του τύπου πιθανότατα δεν προορίζονταν για το βράσιμο του φαγητού, αλλά για το ζέσταμα του νερού, που θα χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι στο λουτρό τους.